Ruch ze strony dyskontu był przemyślany, winiarska brać zawrzała i zaczęła zwracać uwagę na to, co pojawia się na sieciowych półkach. Winiarskie blogi ożyły, opisując wszystko, co ma korek i można kupić za kilkanaście lub nawet kilka złotych. Dyskonty ruszyły do ataku, sprowadzając nowe wina i oferując je w niezwykłych cenach. Zainwestowały również w odpowiednią oprawę, a jedna z dyskontowych sieci powierzyła wybór win byłemu mistrzowi Polski sommelierów.

Czy to wszystko oznacza, że w dyskontach możemy kupić rewelacyjne wina? Niestety nie, to czysty marketing. Zostaliśmy trochę nabici w butelkę, a zakup możemy porównać z ruletką, niestety bardziej rosyjską niż tą z Monte Carlo. Dobrej winnicy nie zależy na sprzedaży win do dyskontu, przez co skazane są one na zakup wina od spółdzielni lub dużych hurtowników. Wyznacznikiem jest cena, w nowych kolekcjach z reguły pojawia się jakaś perełka, której zakup, ze względu na dostępne ilości, graniczy z cudem. Pozostałe wina są pijalne i polecane przez winiarskich blogerów jako wino na grilla, z tym że warto kupić od razu kilka butelek, wtedy szansa, że któreś z nich nie będzie korkowe (zepsute) proporcjonalnie rośnie. Moim zdaniem z zakupem wina w dyskoncie jest trochę jak z filozoficzną miłością (jest gdzie, jest z kim, ale po co?).