Douglas W. Jacobson
Rozkaz katyński
Bellona

Tym razem zrobił to Amerykanin, który postanowił przybliżyć czytelnikom zza oceanu powstanie warszawskie (często mylone przez nich z powstaniem w getcie), rzeź Woli, heroiczną walkę powstańców i tragedię miasta, które przed II wojną światową nazywane było Paryżem Północy, a które hitlerowcy zrównali z ziemią. Notabene uczynił to z wielką dbałością o szczegóły – dla warszawiaków większość z „dopowiedzeń" wyda się zbędną oczywistością, ale to są informacje przeznaczone dla kogoś, kto w stolicy Polski nigdy nie był. Głównymi bohaterami powieści są Adam Nowak, pseudonim Wilk, i Natalia, zwana „Konduktorką". Poznajemy ich 5 sierpnia 1944 r. w ogarniętej od pięciu dni powstaniem Warszawie. Natalia jest kurierką z Krakowa, Wilk zaś – Amerykaninem urodzonym w Polsce i komandosem przeszkolonym przez brytyjskie SOE. Ich drogi po raz pierwszy przecinają się na ulicach wykrwawianej Woli; narażają życie przez 63 dni powstania, rozdzielają się, gdy poddaje się Stare Miasto, by ponownie się spotkać tuż po wojnie. Od tej chwili czytamy sensacyjną opowieść o poszukiwaniu kopii rozkazu podpisanego w 1940 r. przez Stalina i Politbiuro, a zatwierdzającego zbrodnię katyńską. Taki dokument w rękach aliantów byłby ważną kartą przetargową w rozmowach ze Stalinem, dlatego Adam i Natalia będą musieli się zmierzyć z bezwzględnym oficerem NKWD ścigającym ich nie tylko w Krakowie, ale też w polskich Tatrach.