W czasie II wojny światowej Żydzi z Polski i Europy, nim większość z nich nazistowscy oprawcy wymordowali w obozach koncentracyjnych, byli przez hitlerowców zamykani w gettach na terenie okupowanych miast. Jak się okazuje – w świetle ostatnich doniesień – nawet szefa FBI trzeba dziś upominać i przypominać mu, że za Holocaust odpowiadają hitlerowskie Niemcy. Gorzej – Zachód kojarzy powstanie w getcie warszawskim, którego 72. rocznicę wybuchu obchodziliśmy w kwietniu, ale często pomija milczeniem dramat ok. 160 tys. Żydów stłoczonych i skazanych na zagładę w getcie na terenie Łodzi.

Tym bardziej ważna jest najnowsza publikacja wydawnictwa Marginesy, którego nakładem ukazało się po raz pierwszy w Polsce pełne wydanie ocalałego „Dziennika” Dawida Sierakowiaka (jego fragmenty opublikowano w 1960 r.). To niezwykły dokument tamtych okrutnych dni: opowiada o getcie w Łodzi pod nazistowską okupacją, o rządach Chaima Rumkowskiego, kontrowersyjnego Przełożonego Starszeństwa Żydów, o wywózce mieszkańców getta do obozów zagłady, o szukaniu pracy, zdobywaniu jedzenia, o śmierci sąsiadów i bliskich oraz o powolnym traceniu sił, ale przede wszystkim o walce o przetrwanie młodego, niezwykle zdolnego człowieka. Dawid Sierakowiak urodził się 25 lipca 1924 r. w Łodzi jako syn Majlecha Sierakowiaka (vel Sierakowicza) i Sury Ajdli z Churgelów. Po ukończeniu szkoły powszechnej otrzymał stypendium na kontynuację nauki w II Gimnazjum Męskim Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich w Łodzi. Nauki nie ukończył z powodu wybuchu II wojny światowej. W najbiedniejszej dzielnicy Łodzi, na Bałutach, zimą 1940 r. hitlerowcy ustanowili getto (jego likwidacja nastąpiła w sierpniu 1944 r.). Osadzono tam ok. 140 tys. Żydów z Łodzi i okolicznych miast, dosiedlono tu również 20 tys. Żydów z Europy Zachodniej (Niemcy, Austria i kraje Beneluksu) oraz z Czech. Trafił tam także Dawid, jego rodzice i siostra Natalia. Ich pierwszy adres to Spacerowa 5/7 m. 11 (dom się zachował). W wyniku straszliwych warunków, głodu i chorób ojciec zmarł, matkę zaś naziści wywieźli do obozu na pewną śmierć. Dawid i Natalia przeprowadzili się na ul. Wawelską 20.