Polska odyseja kosmiczna
Od 2000 r. polscy naukowcy biorą udział prawie we wszystkich większych projektach i misjach kosmicznych – od rosyjskich eksperymentów, przez Rosettę, Integral, Herschel, po badania Słońca, Marsa i Jowisza
W 1991 r. John Zarnecki, obecnie wybrany na kolejnego prezydenta Royal Astronomical Society w Wielkiej Brytanii, wraz z grupą naukowców przybył do Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk. Mieściła się ona wówczas w Warszawie przy ul. Ordona. W „Szpilkach” opublikowano zdjęcie przestawiające zalaną ulicę i barak z dumnym szyldem nazwy instytutu. Pod fotografią widniał podpis: „Polskie Huston”. Zarnecki nie zraził się warunkami, jakie zastał. Poszukiwał rozwiązań technologicznych do misji Cassini-Huygens – wystrzelenia bezzałogowej sondy kosmicznej mającej badać Saturna, jego pierścienie, księżyce i magnetosferę. Grupa jego naukowców była zachwycona. Pod Pałacem Kultury nabyli od Rosjan liczniki Geigera. Rok później na stadionie X-lecia proponowano im nawet kałasznikowy. Byli pod ogromnym wrażeniem „dzikiego wschodu” w kontraście do poziomu wiedzy i możliwości, jakie odkryli w barakach przy Ordona.