To płyta wyjątkowa. Nagrań dokonano 30 kwietnia 2014 r. na dwóch koncertach w Studiu im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. A skąd ten rok 1976? Stąd, że wydany właśnie album to przypomnienie zapomnianego fonograficznego debiutu Zbigniewa Wodeckiego. Znalazły się tam piosenki, które nie stały się wielkimi przebojami, choć niewątpliwie na to zasługiwały. Jedyna, która zyskała to miano, to rozpoczynająca koncert „Opowiadaj mi tak”, skomponowana przez Wodeckiego (kompozytora ośmiu spośród 14 przedstawionych tu utworów). Autorem słów jest znany krakowski poeta i pieśniarz Leszek Długosz. Na dowód pełna lista tych dawnych, „nowych” piosenek, których możemy wysłuchać: „Opowiadaj mi tak”, „Rzuć to wszystko co złe”, „Pieśń ciszy”, „Wieczór już”, „Ballada o Jasiu i Małgosi”, „Panny mego dziadka” (w dwóch wersjach), „Dziewczyna z konwaliami”, „Kochałem panią kilka chwil”, „Posłuchaj mnie spokojnie”, „Przedmieście”, „Odjechałaś tak daleko”, „Partyjka” oraz wielki brazylijski szlagier Jorge Bena – „Minha teimosia e uma arma pra te conquistar”.