Tadeusz Sendzimir w czasie swojego długiego i owocnego życia zdołał zgłosić 73 racjonalizatorskie patenty – przyznane zarówno w USA, jak i w innych prężnie rozwijających się państwach. Jeszcze przed II wojną uruchomił pod Katowicami pierwszą w świecie linię ciągłego walcowania i cynkowania blach stalowych na skalę przemysłową, a po wojnie w Ameryce stworzył gigantyczny koncern metalurgiczny. Prężnie działał także w organizacjach wspierających amerykańską polonię, np. w Fundacji Kościuszkowskiej, przy której powołał kolejną – własnego imienia – by finansować staże polskim naukowcom chcącym kształcić się w USA. Będąc w sędziwym wieku, przekazał zarządzanie firmą swemu pierworodnemu synowi, Michałowi, który rozwinął ją w koncern o światowym zasięgu. Uhonorowano go wieloma nagrodami naukowymi, państwowymi medalami i doktoratami honoris causa przyznanymi przez najlepsze uczelnie techniczne. Zmarł 1 września 1989 r. w swojej letniej rezydencji w miejscowości Jupiter koło Palm Beach na Florydzie. Pochowano go w Betlehem pod Waterbury, gdzie od 1974 r. mieściła się główna siedziba Sendzimir Engineering Corporation. W czasie uroczystego pogrzebu odegrano polski hymn oraz „Marsz żałobny” Fryderyka Chopina. Tak żegnano wielkiego Polaka i wyjątkowego człowieka, którego życie mogłoby posłużyć za kanwę niezwykle ciekawego filmu lub serialu.