1918 r., po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, pilną sprawą stało się wprowadzenie własnej waluty. Sytuacja, kiedy w obiegu znajdowały się polskie marki, niemieckie marki,a także rozmaita waluta, jaką pozostawiły po sobie burzliwe lata 1914–1921, musiała szybko się zmienić. Już w 1919 r. Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa – rodzaj banku emisyjnego ustanowionego jeszcze w 1916 r. przez niemieckie władze okupacyjne, przedstawiła wprowadzenie nowej polskiej waluty – lecha, która miała zastąpić dotychczasowe polskie marki. Odpowiedni projekt ustawy wniósł pod obrady sejmu ówczesny minister skarbu Jerzy Englich. Sejm ustawę przyjął, odrzucając jedynie kuriozalną nazwę i przywracając historycznego złotego.

Można go liczyć, ale już nie zobaczyć