12 rozmów …” to zbiór wspomnień zarówno o pierwszych spotkaniach, o początkach miłości, o dzieciach i rodzinie, o marzeniach, ale też o strasznej tragedii. Bo dziennikarka Joanna Racewicz, która w katastrofie pod Smoleńskiem sama straciła męża, swoje rozmówczynie: żony, matki, córki i siostry  tych, którzy tam zginęli, pyta przede wszystkim o ich życie po 10 kwietnia 2010 r.

Jest to próba opowiedzenia o katastrofie widzianej oczami osób bezpośrednio przez nią dotkniętych – nie o tragedii narodowej, ale o osobistym żalu i smutkach. A także o mankamentach przeżywania takiej zbiorowej, publicznej żałoby. W tym kontekście nasuwa się nieco cyniczne pytanie o zasadność tej publikacji, która niewątpliwie uczyni tę żałobę jeszcze mniej prywatną... Ale to już temat na inną dyskusję.