To prawda, że słońce jest jednym z najniebezpieczniejszych czynników powodujących raka skóry?

Niestety tak. Moda na opalone ciało niestety nie minęła. Ale cena jest wysoka. Według Światowej Organizacji Zdrowia, w krajach wysoko uprzemysłowionych liczba zachorowań na raki kolczystokomórkowe, podstawnokomórkowe i najgroźniejszego czerniaka co roku zwiększa się o ok. 5 proc.

Co powoduje, że możemy na nie zachorować?

Na nowotwory złośliwe skóry zapadają głównie ludzie rasy białej, szczególnie o jasnej karnacji. Główną przyczyną jest zbyt silne nasłonecznienie związane z promieniowaniem UV.

W przypadku czerniaka nie jest to tylko kwestia przewlekłej ekspozycji na słońce. Jeśli ktoś przez całe życie się dużo opalał, może zachorować po wielu latach. Niestety coraz częściej chorują ludzie młodzi, zwłaszcza kobiety, które częściej niż mężczyźni korzystają z solariów. Negatywny wpływ tzw. sztucznego słońca na nasze zdrowie potwierdzono naukowo.

W jaki sposób, wychodząc na słońce, powinniśmy się chronić?

Unikać przebywania na słońcu zwłaszcza w godzinach południowych, a także obowiązkowo nosić okulary przeciwsłoneczne i chroniące przed słońcem ubrania, np. bawełniane. Aby uniknąć poparzenia koniecznie należy stosować kosmetyki zawierające filtry przeciwsłoneczne.

Czy to prawda, że kremy chroniące przed niebezpiecznymi promieniami ze względu na zawarte w nich substancje są dla nas szkodliwe?

Europejska agencja oceny kosmetyków, tzw. COLIPA zajmująca się nadzorem nad m.in. kremami z filtrem, nie dopuściłaby na rynek preparatu, który szkodzi naszemu zdrowiu, zamiast pomagać. Ich stosowanie przyniesie nam zdecydowanie więcej korzyści niż szkód. Szczególnie z powodu dziury ozonowej, która jest większa niż kilkadziesiąt lat temu, nasz organizm narażony jest na większą ilość niebezpiecznych promieni ultrafioletowych, dlatego powinniśmy rozsądnie korzystać ze słońca. Preparaty z filtrem nie istnieją po to, aby wydłużyć czas opalania i czas przebywania na słońcu, ale by przebywanie na słońcu uczynić bezpieczniejszym.

Już jakiś czas temu American Cancer Society przestało zabraniać wystawiania się na promienie słoneczne. Czyżby słońce miało także jakieś właściwości prozdrowotne?

Oczywiście. Podnosi poziom endorfin, a więc poprawia nasze samopoczucie. Słońce jest konieczne, aby nasz organizm wytwarzał prowitaminę D. W zależności od rodzaju naszego fototypu skóry oraz od tego, gdzie się znajdujemy, czyli w obszarze dość nasłonecznionym latem, wystarczy od ok. 15 do 30 min ekspozycji słonecznej dziennie, aby odpowiednia dawka potrzebna do syntezy prowitaminy D3 została dostarczona. W okresie zimowym w naszej sferze klimatycznej mamy tego słońca za mało, ale nie znaczy to, że latem możemy te braki szybko nadrobić i zmagazynować prowitaminę D3.

Czy słońce pomaga w leczeniu chorób?

Głównie wtedy, gdy wykorzystać możemy działanie przeciwzapalne słońca, jak wyprysk kontaktowy, wyprysk alergiczny, atopowe zapalenie skóry, w łuszczycy i w chłoniakach skóry.

A co z trądzikiem?

Słońce wysusza warstwę rogową skóry i działa przeciwzapalnie. Więc w pierwszej chwili wydaje się, że słońce pomaga na trądzik. Niestety w związku z nasileniem wysuszenia skóry pogarsza się odpływ łoju z gruczołów łojowych, nasila się powstawanie tzw. wągrów, a na ich podłożu zmian zapalnych.

Czy słońce pomaga w leczeniu raka?

Nie słońce samo w sobie, ale właśnie wytwarzana dzięki niemu prowitamina D, która w organizmie przekształcana jest w pełnowartościową witaminę D3. Niestety do tej pory nie stwierdzono definitywnie i nie potwierdzono przekonywającymi badaniami naukowymi i populacyjnymi, że hamuje ona rozwój komórek rakowych, ale naukowcy przypuszczają, że właśnie tak jest.