Kto przemawia „W imieniu diabła” w filmie Barbary Sass, w którym gra pani główną rolę?

To zależy, kto i z jakiej strony spojrzy na wydarzenia, jakie rozgrywają się w klasztorze pokazywanym na ekranie.

Inspiracją dla scenarzystki i reżyserki były konkretne zdarzenia...

Tak. Bunt zakonnic z Kazimierza Dolnego.

Przypomnijmy: kiedy władze kościelne zaniepokojone „prywatnymi objawieniami” matki przełożonej i praktykami, jakie odbywały się z udziałem byłego franciszkanina, postanowiły zmienić przeoryszę, siostry na dwa lata zabarykadowały się w klasztorze. Eksmitowano je w październiku 2007 r. Czy nawiązanie do tej historii bardziej pomagało, czy przeszkadzało w czasie zdjęć?

Staraliśmy się kreować własny świat, budować go przez nas. Przede wszystkim zależało nam na pokazaniu kondycji psychicznej dziewcząt zamkniętych za klasztornymi murami czy – szerzej – ludzi, którzy znajdują się w podobnej sytuacji.

Pani bohaterka nie poddaje się narastającej w klasztorze histerii. Co jej pomaga?

Traumatyczne doświadczenia z przeszłości. Jest dzięki nim silniejsza i bardziej wyczulona na fałsz od innych.