Nie wiem, dlaczego nie potrafimy budować. Jeszcze dom czy wieżowiec, to i owszem, ale metro budujemy jak paralitycy. Źle jest u nas z logistyką. To, co dzieje się obecnie na warszawskiej Pradze, po rozpoczęciu budowy drugiej linii metra, to prawdziwa paranoja. Bo zablokować fragment Warszawy zamieszkały przez kilkaset tysięcy ludzi mogli tylko osobnicy bez wyobraźni. Jak to jest możliwe? Okazuje się, że wystarczy, iż wybierzemy kilku głupków i sprawa załatwiona.

Nie wierzą państwo, to proszę bardzo. Nie jestem budowlańcem, ale każdy przyzna, że budowa stacji w taki sposób, aby zablokowała ona na dwa lata główne skrzyżowanie na Pradze, wymagała maestrii. Dlaczego nie zaplanowano budowy tej stacji tak, aby blokowała ona nie całe skrzyżowanie na placu Wileńskim, lecz fragment Targowej. Przecież 400-metrową dziurę, niezbędną do budowy stacji, można było zaplanować wzdłuż ulicy Targowej tak, aby kończyła się ona przed aleją Solidarności. Nie byłoby blokady połowy miasta i możliwy byłby nieskrępowany ruch na trasie: Radzymińska, Jagiellońska – most Śląsko-Dąbrowski. Byłoby to więc powtórzenie założeń logistycznych z budowy stacji Centrum. Jej na szczęście nie zaplanowano, z głupia frant, wprost na skrzyżowaniu ulic Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich, tak aby główne skrzyżowanie stolicy zabetonować na dwa lata.

Nie rozumiem, dlaczego pani Gronkiewicz-Waltz nie odesłała projektantów do diabła, gdy zaprezentowali jej obecne rozwiązanie. Przyzwoleniem na tak wielki bałagan w stolicy pani prezydent odebrała sobie prawo do zarządzania Warszawą. Pod jednym jednak względem spisała się na piątkę. Jako działaczka Platformy zadbała, by blokada miasta rozpoczęła się już po wyborach. Pani Gronkiewicz- Waltz na co dzień niby gapowata, gdy chodzi o PR partyjny, spisuje się bez zarzutu. Bo wiadomo, że gdyby ta blokada miała miejsce przed 9 października, Donald Tusk miałby o 100 tys. głosów mniej, a do tego pani prezydent nie chciała dopuścić. Co innego dzisiejsza irytacja warszawiaków. Z nią można sobie poradzić, zwłaszcza gdy ma się ją w niewymownym miejscu.

Do prawego

Jerzy Jachowicz

Z niekłamaną satysfakcją ogłaszamy, że wybitny dziennikarz Jerzy Urban dzięki naszej inicjatywie, to jest Koła Młodych Stowarzyszenia Byłych Funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, otrzyma tytuł doktora honoris causa naszej organizacji. Trudno byłoby dziś wskazać w Polsce osobę godniejszą tego wyróżnienia.

W czasach największego natężenia fanatyzmu religijnego w ostatnim dwudziestoleciu, podczas wizyt w naszym kraju polskiego obywatela Karola Wojtyły pod wyznaniowym pseudonimem Jan Pawłeł II to Jerzy Urban w sposób bezkompromisowy, zarazem dosadny, występował przeciwko przyjazdom i osobie odwiedzającego. Perswadował, zawsze jednak subtelnym językiem, że papież nie jest żadnym autorytetem. Określał go „człowiekiem, który odgrywa fatalną rolę, obskurancką, usiłując zawracać świat współczesny w kierunku dawno przebrzmiałym”.  

Tygodnik Jerzego Urbana od 20 lat walczył na rzecz realizacji haseł, pod którymi dziś w parlamencie ustępuje jedno z wiodących ugrupowań – nowa, wojowniczo usposobiona lewica antyklerykalna. Będzie ona kontynuować dzieło rozpoczęte przez naszego wspaniałego wyróżnionego. Walczyć więc będzie o to, aby Kościół nie ograbiał państwa z pieniędzy i nie wtrącał się do jego polityki. Popierać będzie tych, którzy chcą żyć w stałych związkach bez ślubu oraz otwierać szeroko bramy dla wszelkich praw dla homoseksualistów. Inaczej mówiąc, wprowadzać u nas zwykłe wolności europejskie XXI w. Dodajmy, że tego sukcesu nie udałoby się osiągnąć bez wsparcia innych wpływowych pism i kierujących nimi osób.

Nagrodzony przez nas wyróżnia się też ogromną wrażliwością. Nie zapomnimy mu tego, jak bronił członków WRON przed próbami odebrania im godnych emerytur. – „To nadzwyczajne świństwo i bezprawie” – alarmował.

Biorąc te wszystkie ważkie wartości, które uosabia Jerzy Urban,  zwracamy się do pana jako szefa telewizji publicznej o doprowadzenie do bezpośredniej transmisji z przebiegu tej historycznej dla Polski uroczystości. W imieniu Koła Młodych podpisał: Jerzy Jachowicz.