Co więcej, oferowała swą pomoc w tym trudnym okresie. Pani Gabrielli nie udało się złapać klienta, na mnie jednak podziałała inspirująco – postanowiłem się przyjrzeć rynkowi usług polegających na przewidywaniu przyszłości.

Zasadniczo składa się on z dwóch segmentów. Pierwszy stanowią analitycy finansowi, którzy przewidują, jakie będą wzrost PKB, kurs dolara, cena złota, stopień bezrobocia itd. Ludzi tych nie można jednak nazwać jasnowidzami, ponieważ zawsze się mylą. Tyle że u nich pomyłki nazywają się „rewidowaniem prognoz”. Na przykład jakiś bank mówi, że wzrost PKB Polski w przyszłym roku wyniesie 3 proc., a kiedy już wiadomo, że tak nie będzie, to przedstawia nową rachubę. To tak, jakbym się założył z kolegą o wynik meczu, a w jego trakcie po kolejnej bramce zmienił zdanie. Oczywiście, nikt nie chciałby się ze mną zakładać, ale przewidywania różnych instytucji finansowych traktowane są z nabożną czcią, cytowane przez media i komentowane. Chociaż są tak trafne, jak oceny Zbigniewa Hołdysa dotyczące samego siebie.

Drugi segment rynku przepowiadaczy przyszłości – czyli jasnowidze właściwi – nie ma tak dobrej prasy, a właściwie nie ma prasy w ogóle. Ma jednak własną telewizję (Ezo TV), z której niezbicie wynika, że ten rodzaj usług rozwija się niebywale wręcz dynamicznie. Wnoszę to po liczbie jasnowidzów, którzy w tej telewizji występują – jest już ich chyba więcej niż gwiazd ze wszystkich razem edycji „Tańca z gwiazdami”.