Coraz trudniej, mimo stosowania sztuczek propagandowych, trwać rządowi za podwójną gardą tworzoną przez usłużne media i zależnych od siebie ekspertów. O ile do wyborów udawało się tworzyć zasłonę dymną, a obietnicami 300 mld z Unii mamiono skutecznie małomiasteczkowy elektorat, który mógł liczyć, że i na jego terenie powstanie choćby „Orlik”, o tyle dziś wielka platforma fikcji chyli się ku upadkowi.

„Orliki”? Nieprawidłowości w przetargach bada prokuratura. Śledztwo smoleńskie? Coraz więcej wskazuje na poważne błędy Biura Ochrony Rządu i ministra Tomasza Arabskiego. 300 mld z Unii obiecywane już nie tylko przez premiera Tuska, lecz także przewodniczącego Parlamentu Europejskiego – Jerzego Buzka? Raczej ich nie dostaniemy, a przynajmniej tak przewidują dziś ci sami ludzie, którzy przed wyborami chwalili się wpływami w Unii. Reforma służby zdrowia i sukces minister Ewy Kopacz w przygotowaniu nowej listy leków refundowanych? To właśnie w uznaniu tych zasług premier zgłosił jej kandydaturę na człowieka nr 2 w Polsce.

Dziś wiemy już, na czym „sukces” Kopacz polegał. Na tym, by państwo przestało pomagać dzieciom i emerytom, chorym na cukrzycę, astmę i najcięższe choroby nowotworowe. Jak taki polityk może na wypadek niedyspozycji prezydenta RP objąć władzę w Polsce – oto jest pytanie o śmieszność naszego państwa. Ale jest ich więcej. Jakim cudem i za co szef BOR otrzymał order od Bronisława Komorowskiego? Za co Tusk awansował Arabskiego? Jakim prawem minister Sikorski zapewniał, że prezydent znał treść jego berlińskiego wystąpienia, skoro nie znał? Kto doradza ministrowi Nowakowi i co po kilku latach permanentnej indoktrynacji mają w głowach jego wyborcy, skoro specjaliści od politycznego PR uznali, że najlepszym sposobem na zapaść polskiej kolei jest traktowanie tego, co niedawno było normalne, w kategoriach sukcesu? Minister, a za nim prorządowe media skaczą pod sufit, bo pasażerowie rzadziej wsiadają do pociągów... oknami! Co jeszcze zabawniejsze, gdy się człowiek wsłucha w wypowiedzi Arłukowicza czy Nowaka, dociera do niego, że marszałek Kopacz i wicemarszałek Grabarczyk to nawet w opinii młodych gwiazd PO najgorsi ministrowie byłego rządu.

Problem w tym, iż nie ma żadnej gwarancji, że ich następcy będą lepsi. Platforma wyraźnie rdzewieje, ale pan premier i na to znalazł sposób. Uczy się języków.