Nieufnie traktuję praktyki wydawania „nieodkrytych skarbów", bo w celach komercyjnych promują często knoty. Ale zmiksowane teraz cyfrowo przez szefa ECM Manfreda Eichera i inżyniera dźwięku Jana Erika Kongshauga analogowe nagranie europejskiego kwartetu Keitha Jarretta z występu w Tokio w 1979 r. nie podpada pod tę kategorię. Przywołuje fenomen skandynawskiego zespołu geniusza jazzowego fortepianu.

Europejski kwartet (Norwegowie: saksofonista Jan Garbarek, perkusista Jon Christensen oraz Szwed kontrabasista Palle Danielsson) zaistniał, gdy Jarrett miał za sobą nie tylko doświadczenia w zespołach Arta Blakeya i Charlesa Lloyda (z tą grupą grał w 1967 r. w Warszawie), ale także najbardziej nobilitujący, dwuletni staż u Milesa Davisa, który ujawnił światu skalę jego niezwykłego talentu.