Pana książka „Bestie – mordercy Polaków" zadedykowana jest pana ojcu Tadeuszowi Płużańskiemu. Zacznijmy więc od tej historii.

Ojciec – Tadeusz Ludwik Płużański – był ofiarą komunistycznej machiny zbrodni: śledczych, sędziów i prokuratorów. Został skazany na karę śmierci, siedział do 1956 r., w tym ponad dwa miesiące w celi śmierci.

Tata był bliskim współpracownikiem rotmistrza Witolda Pileckiego, odgrywał ważną rolę kuriera. Dostarczał na Zachód informacje zebrane w okupowanej przez Sowietów Polsce. Przedzierał się przez zieloną granicę do generała Andersa przez dwa powojenne lata.

Potem były wsypa i aresztowania?

Tak jak to zwykle wtedy przez podstawionego agenta. Wydał wszystkich kapitan Wacław Alchimowicz. Też go zresztą później, kiedy już nie był przydatny, zabili. W czasie wojny był w partyzantce sowieckiej na Kresach, a potem dołączył do grupy Pileckiego, która uważała go za swoją wtykę w bezpiece. Było odwrotnie.