Festiwal sopocki w czasach PRL dawał nam iluzję rozrywkowej potęgi na tle innych krajów „bratniego obozu". Występowały tu niedosiężne dla sąsiadów gwiazdy zachodnie, takie jak Joan Baez, Gloria Gaynor, Kim Wilde, Johny Cash, Charles Aznavour, Demis Roussos czy José Feliciano.

Inicjatorom międzynarodowego festiwalu piosenki, organizowanego w Sopocie od 1961 r., przyświecała też idea lansowania rodzimej rozrywki. Chwalebny ten zamiar wzbudzał entuzjazm, ale nie mógł się sprawdzić, bo grzeszył naiwnością. Karier i szlagierów nigdzie na świecie nie kreują festiwale, lecz show-biznes z prawdziwego zdarzenia, którego u nas przez kilkadziesiąt powojennych lat nie było. Nic dziwnego, że z Opery Leśnej nie wyfrunął żaden polski talent, mimo że startowali tu najlepsi, z Ewą Demarczyk, Anną German i Czesławem Niemenem na czele.