1. Rozpoznanie

Istotnie wrak tupolewa był wielokrotnie badany, jednak nie do końca wiadomo, co te badania wykazały, ponieważ komunikaty prokuratury w tej sprawie są często wzajemnie sprzeczne. Nie wiadomo np., jakie było źródło pochodzenia cząsteczek wysokoenergetycznych. Dodatkowo, żadne pobieranie próbek czy krótkie wyjazdowe oględziny nie pozwalają na dokonanie takich ustaleń jak nieograniczony dostęp do szczątków w Polsce. Nie mówiąc już o tym, że śledztwo bardzo opóźnia fakt, iż na każde badanie trzeba organizować delegacje prokuratorów i ustalać terminy z Rosjanami. A ci nie są w żaden sposób zobowiązani współpracować. Mogą wrak udostępnić naszym śledczym, ale równie dobrze mogą tego nie robić. Albo zgodzić się na przyjazd ekipy, ale na przykład dopiero za pół roku. Powtórzmy. Szczątki samolotu to dowód absolutnie najważniejszy dla sprawdzenia takich wersji jak zamach czy awaria.

2. Diagnoza

Rafał Grupiński zastosował tutaj częstą w polskiej polityce zasadę lekceważenia faktów. Szef Klubu Parlamentarnego PO nie może wiedzieć, czy cokolwiek zyskamy lub nie zyskamy wskutek zwrotu wraku tupolewa, bo to mogłoby się okazać dopiero po przeprowadzeniu specjalistycznych badań wraku. Słuchając wypowiedzi Grupińskiego, trudno było nam się oprzeć wrażeniu, że po porażkach ministra Sikorskiego polityk pragnie wpoić nam przekonanie, iż wrak nie ma już żadnej wartości, więc nie ma potrzeby walczyć o jego zwrot. Mamy do czynienia z kłamstwem propagandowym. Gdy trwały negocjacje w Moskwie i gdy proszono o pomoc unijną dyplomację, sprawa wraku była uznawana za najważniejszą.

Wszystko, by klęska MSZ wydawała się nieistotna.

Skala wykrywacza:

1. przesada

2. gruba przesada

3. manipulacja faktami

4. kłamstwo propagandowe

5. ordynarne kłamstwo

Wykrywacz obsługiwał Daniel Orzechowski