Jego barwne wypowiedzi rozpoczynały wiele debat i konferencji, był ulubieńcem mediów – o meandrach prawnych potrafił mówić prosto i ciekawie. Po jego śmierci samorządowcy mogą poczuć się osamotnieni. Dyrektor biura Związku Miast Polskich Andrzej Porawski w słowie pożegnalnym napisał: „Profesorze, niezastąpiony Przyjacielu Polski lokalnej i regionalnej, Michale! Jakże często stawałeś za nas. Pisząc dobre projekty ustaw, a sprzeciwiając się złym. Doradzając premierom, prezydentom, ministrom. Walcząc o nasze sprawy w mediach (nawet kiedy przez chwilę nie mogłeś mówić). Broniąc nas w Trybunale Konstytucyjnym i w sądach".

Rzeczywiście, zmarłemu profesorowi trzeba przyznać, że zawsze stawał po stronie Polski lokalnej, broniąc jej przed zakusami rządu, chętnie sięgającego do kieszeni samorządów. Był zwolennikiem wzmacniania administracji na szczeblu lokalnym, autorem wielu opracowań naukowych na ten temat.

Wspólnie z profesorem Jerzym Regulskim był twórcą reform samorządowych z roku 1990 oraz 1998. Za szczególny wkład w rozwój samorządu terytorialnego oraz osiągnięcia w pracy naukowej w 2009 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a rok później Krzyż Komandorski tego orderu. W ciągu ostatnich kilku lat pracował jako doradca ministra spraw wewnętrznych i administracji, a następnie prezydenta Komorowskiego. Zmarł w wieku 65 lat.