Już pierwsze godziny starcia obu państw koreańskich prawdopodobnie wykazałyby zdecydowaną przewagę technologiczną Południa. Siły powietrzne Republiki Korei są zdolne wystawić do walki 467 myśliwców, które startowałyby z 12 baz wojskowych. Aż 169 maszyn z tej liczby stanowią wyprodukowane głównie w latach 80. XX wieku różne odmiany amerykańskich myśliwców F-16. Do walki z nimi Północ musiałaby wystawić 107 myśliwców Shenyang J-5, chińskich samolotów produkowanych w połowie lat 50. ubiegłego stulecia, oraz kilkadziesiąt samolotów radzieckich typu MiG o wartości bojowej w cenie złomu. W takim starciu lotnictwo Korei Północnej przestałoby istnieć w ciągu maksymalnie 48 godzin. Należące do Korei Południowej 169 myśliwców F-16 z 19. Skrzydła Myśliwskiego Ch'ungju oraz 20. Skrzydła Myśliwskiego SOsan ma wsparcie dwóch eskadr myśliwców serii F-15 z Południowego Dowództwa Bojowego Sił Powietrznych Korei Południowej w Taegu. 61 zmodyfikowanych myśliwców F-15E, oznaczone jako F-15K Slam Eagle, jest w stanie niemal doszczętnie zniszczyć archaiczne siły powietrzne Korei Północnej.

W operacji lądowej Korea Południowa jest w stanie wystawić 2300 nowoczesnych czołgów przeciw 3500 muzealnym czołgom radzieckim wyprodukowanym po II wojnie światowej. 880 czołgów z południowokoreańskiego arsenału pancernego pochodzi z serii amerykańskich czołgów podstawowych Patton M46 i M48. Trzon sił pancernych obrony Korei Południowej stanowią 1524 czołgi K1 i K1A1 Rokit – koreańskie czołgi podstawowe III generacji z 12-cylindrowym silnikiem wysokoprężnym Hyundaya chłodzonym cieczą. Mają one aż cztery działa, w tym armatę czołgową M68 kalibru 105 mm. Poruszają się z szybkością 65 km/h i na jednym baku mają zasięg 500 km. Przestarzałe północnokoreańskie czołgi T-54, T-55, T-62 oraz niskiej klasy maszyny chińskie jak T-59, PT-76 nie mają z nimi żadnej szansy w warunkach bojowych.

W przypadku agresji Koreańskiej Armii Ludowej siły powietrzne, lądowe, pancerne i morskie Korei Południowej zostaną natychmiast wsparte siłą 28,5 tys. wysoko wyszkolonych żołnierzy amerykańskich ulokowanych w 19 bazach wojennych na terytorium Republiki Korei.

Trwająca formalnie od 60 lat wojna koreańska po raz kolejny wchodzi w etap, na którym KRLD zrywa wszystkie układy pokojowe z Seulem. Wydaje się, że jest to polityka samobójcza. Jeżeli by doszło do wojny wyłącznie z zastosowaniem broni konwencjonalnej, to przewaga technologiczna, strategiczna i logistyczna sił zbrojnych Korei Południowej jest miażdżąca. Zastosowanie przez jedną ze stron broni niekonwencjonalnej doprowadzi do katastrofy regionalnej o trudnych do przewidzenia skutkach.

W takiej sytuacji Albert Einstein mawiał: „Nie wiem, jaka broń będzie użyta w trzeciej wojnie światowej, ale czwarta będzie na maczugi".