Powiedział pan, że wróci do polityki, gdy będzie groźba, iż Jarosław Kaczyński wróci do władzy. To kiedy pan wraca?

Na razie Jarosław Kaczyński jest daleki od większości sejmowej. Dzieli go od tego albo 60 posłów, albo 2,5 roku do wyborów. Jednak rzeczywiście ciamciaramtowość Platformy Obywatelskiej ujawnia się w coraz bardziej widoczny sposób. Nie wykluczam, że jak dalej tak będzie, to PiS będzie miało większość bezwzględną po kolejnych wyborach. Więc już dziś zapowiadam, że każda inicjatywa, która powstanie między PiS a PO, może liczyć na moje poparcie i wsparcie finansowe. Takie, jakiego jestem w stanie udzielić.

Chce pan finansować opozycję przeciwko Jarosławowi Kaczyńskiemu?

Mam nadzieję, że gdy powstanie ta nowa formacja, to Jarosław Kaczyński pozostanie w opozycji.

To poprze pan Przemysława Wiplera?

Kogo?

Przemysława Wiplera.

A... to ten młody poseł z Prawa i Sprawiedliwości? Nie poprę. Tym bardziej że zapowiedział, iż bo wyborach będzie chciał zawrzeć koalicję z PiS. O wielu rozłamach słyszałem i w polskiej polityce, i w europejskiej, ale ogłoszenie, że wychodzi się z partii, aby zawrzeć z nią sojusz, jest ciekawym eksperymentem.

Kogo poprze pan w wyborach na prezydenta Warszawy?

Jest wielu dobrych kandydatów ze środowisk centroprawicowych: Paweł Poncyljusz, Kazimierz Marcinkiewicz, Michał Kamiński... Mają duże szanse, bo jak Hanna Gronkiewicz-Waltz straci stanowisko prezydenta, to PO przegra te wybory. Trudno liczyć, że skoro wyborcy odwołają wiceszefową tej partii, to poprą innego jej kandydata. A PiS ma poważne kłopoty ze znalezieniem odpowiedniej osoby. Ryszard Kalisz może w tych wyborach zdobyć dużo głosów. Może nie wygra, ale wejdzie do drugiej tury.

Walka między Polską urzędniczą a przedsiębiorczą zdeterminuje naszą politykę na najbliższe dwie dekady

Jakie błędy popełniła Platforma, rządząc Polską?

Bliska jest mi teza redaktora Jacka Żakowskiego, z którym zwykle się nie zgadzam. Błyskotliwie napisał w felietonie: zsumowało się. Skręt w lewo, którego dokonał Donald Tusk jeszcze przed ostatnimi wyborami, doprowadził do tego, że partia ta jest traktowana przez wyborców jak Unia Wolności. Często jest tak, że jak człowiek z kimś walczy, to przejmuje jego obyczaje. Tak było za czasów sarmackiej Polski. Walcząc z Turkami, Polacy przyjmowali ich stroje, szable i inne rzeczy. Tusk tak zaciekle walczył z pewnymi postawami w Unii Wolności, że dziś PO coraz bardziej ją przypomina. I to lewe skrzydło Unii Wolności... Popieranie związków partnerskich, wychowanie seksualne dla kilkuletnich dzieci, na siłę zapędzanie sześcioletnich dzieci do szkół wbrew woli rodziców. To są pomysły skrajnie lewicowe, forsowane przez rząd Platformy, która do wyborów szła pod chrześcijańskimi hasłami popierania rodziny. W momencie ogłoszenia przez Donalda Tuska, że po wyborach nie wyklucza koalicji z SLD, moje poparcie dla PO się skończyło. Tak jak popierałem niektóre decyzje Platformy, tak po tych słowach nie uzyska już mojego poparcia, chyba że radykalnie zmieni swoje stanowisko. Nie po to mój dziadek strzelał do Sowietów, którzy podchodzili pod Warszawę, żeby teraz ich spadkobiercy rządzili Polską wspólnie z centroprawicową formacją.

Co formacja centroprawicowa, którą pan poprze, powinna zrobić ze zbankrutowanym systemem ubezpieczeń społecznych?

Przede wszystkim musimy zlikwidować otwarte fundusze emerytalne. Większego kretynizmu w Polsce po 1989 r. nie było. Postulowałem to jeszcze na posiedzeniu Rady Gabinetowej z udziałem prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Już wówczas byłem zwolennikiem takiego rozwiązania. Jestem zwolennikiem obniżania podatków i zachęcania ludzi do tego, aby chciało im się pracować. Polacy dziś głosują nogami. Wybierają inne kraje, bo w Polsce młodym bardzo trudno dobrze wystartować.

No właśnie. Jak chciałby się pan uporać z 14-proc. bezrobociem?