– Uważam, że obecna praktyka jest nieetyczna. Osoby transseksualne powinny uzgodnić swoją płeć po ukończeniu nawet 16. roku życia – mówi Anna Grodzka. Projekt na samym już wstępie spotkał się z ostrą krytyką m.in. Krajowej Rady Prokuratury, rzecznika praw ubezpieczonych i Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

1. Rozpoznanie

Zgodnie z założeniami projektu każdy, kto skończy 16 lat, mógłby domagać się w sądzie wydania orzeczenia, że jest przeciwnej płci, niż jest to zapisane w metryce. Musiałby przedstawić zaświadczenie wydane przez dwóch lekarzy. Ci z kolei mieliby zdecydować, czy tego typu osoba ma „utrwalone występowanie tożsamości płciowej odmiennej od płci metrykalnej". Inną zmianą byłoby m.in. to, że sąd mógłby orzec o zmianie płci, nie wymagając, „aby wnioskodawca był uprzednio poddany jakiejkolwiek interwencji medycznej, zwłaszcza terapii hormonalnej lub zabiegom chirurgicznym, zmierzającym do korekty zewnętrznych lub wewnętrznych cech płciowych". Co to w uproszczeniu oznacza? Mężczyzna mógłby stać się kobietą bez zmian w wyglądzie. Od osób młodszych wymagana byłaby natomiast zgoda rodziców lub opiekunów.

2. Diagnoza

Niżej podpisany autor potrafi zrozumieć, że osoby transseksualne żyją z poczuciem niesprawiedliwości i żalu. Czy tak samo jednak nie czują się m.in. osoby niepełnosprawne lub sparaliżowane? Różnica między nimi a transseksualistami jest taka, że ci pierwsi nie domagają się sądowego orzeczenia, że są pełnosprawni. Czy osoby otyłe powinny się domagać orzeczenia, że są szczupłe? Niskie, że są wysokie? A nawet gdyby na tak absurdalne pytania odpowiedź była twierdząca, to co tak naprawdę wnosi to do ich życia? Nic. Iluzję. Życie rozdaje nam wszystkim karty i każdy z nas ma dwa wyjścia – może grać dalej lub odejść od stołu. Anna Grodzka dodaje trzecią możliwość – można oszukiwać.

Skala wykrywacza:

1. przesada

2. gruba przesada

3. manipulacja faktami

4. kłamstwo propagandowe

5. ordynarne kłamstwo