Las Vegas znajduje się na środku pustyni i w normalnym świecie nie miałoby prawa powstać. Nieliczne drzewa i krzaki rosnące w niewielkiej dolinie były jedynym argumentem, który skłonił kompanię kolejową do założenia tam w 1905 r. niewielkiej osady, pierwszego przystanku linii kolejowej łączącej wschód z zachodem Stanów Zjednoczonych. W Las Vegas, podobnie jak w wielu amerykańskich robotniczych miasteczkach, rzuciwszy kamieniem, można było trafić jedynie w prostytutkę albo kolejarza.

Hazard impulsem rozwoju

Szybki rozwój Las Vegas zaczął się w latach 30. ubiegłego wieku wraz z budową tamy Hoovera, wówczas największej zapory na świecie, oddalonej od osady o 48 km na wschód. Tysiące robotników, a później turystów przyjeżdżało na pustynię, by obejrzeć tamę oraz Wielki Kanion Kolorado, znajdujący się 200 km od Las Vegas. Pustynne miasto w latach 40. zamieszkiwało już ponad 8 tys. ludzi. Nie jest to liczba imponująca, gdy porównamy ją z ówczesnym Detroit, które liczyło 1,6 mln mieszkańców, było bogate w złoża naturalne i miało przyjazny klimat.

Przez kolejne dziesięciolecia Las Vegas stawało się centrum naukowym. Naukowcy zaczęli napływać w ramach zakończonego sukcesem projektu „Manhattan", mającego na celu zbudowanie bomby atomowej. Po wojnie opracowano tutaj wiele najnowocześniejszych technologii wojskowych. W Strefie 51 (leżącej 125 km na północ od Las Vegas) opracowano m.in. takie samoloty jak SR-71, B-2 czy F-117.

Prawdziwy rozwój zaczął się jednak, gdy Nevada jako pierwszy stan zalegalizowała hazard. Mafia, która prowadziła w Los Angeles nielegalne kasyna, zaczęła się przenosić do Las Vegas. Przez kolejne 20 lat legalny hazard był tu największym impulsem rozwojowym. Impuls ten jednak słabł, w miarę jak kolejne stany liberalizowały przepisy. Powstawały nowe oazy hazardu: Atlantic City, Galveston, Reno, Hot Springs. Mimo że Nevada dała początek legalnemu hazardowi, dzisiaj wcale nie jest pod tym względem liderem w USA. Działalność kasyn jest dozwolona w 18 stanach, z czego w 14 łatwiej prowadzić taką działalność niż w Nevadzie. Wbrew powszechnej opinii nadal zakazane są w Las Vegas prostytucja i sutenerstwo. Nie zmienia to faktu, że na głównej ulicy Las Vegas co 20 metrów można zobaczyć człowieka rozdającego ulotki, ubranego w koszulkę z napisem: „Girls directly to your bed in 20 minutes" (Dziewczyny w 20 minut w twoim łóżku).

Goodman kontra Young

Za upadek Detroit odpowiedzialny jest jego wieloletni (1974–1994) burmistrz Coleman Young. Jako socjalista narzucił ludności nie tylko swoją ideologię, lecz także poronione pomysły gospodarcze. Przy Youngu burmistrz Nowego Jorku Michael „Zakaz Dużych Kubków" Bloomberg (forsował ów zakaz w trosce o... prawidłową wagę) wydaje się prawdziwym wolnorynkowcem. Coleman Young był pierwszym w historii Ameryki czarnoskórym burmistrzem, mówcą porywającym tłumy, ale słabym gospodarzem. Popularność zbudował na ściganiu najdrobniejszych przejawów rasizmu (także wyimaginowanych).

Detroit z niezwykle bogatymi zasobami naturalnymi przegrało konkurencję gospodarczą z miastem, które powstało tylko dlatego, że woźnica zobaczył na horyzoncie kilka drzew. Dzisiaj pomimo kryzysu Las Vegas rozwija się świetnie. Sukces zawdzięcza przede wszystkim swojemu wieloletniemu burmistrzowi Oscarowi Goodmanowi, jednemu z największych przyjaciół wolności.

Goodman to dość kontrowersyjna postać, ale nie można mu odmówić skuteczności. Przez 40 lat był prawnikiem mafii. Bronił m.in. Meyera Lansky'ego, księgowego mafii, który wspólnie z Charlesem „Szczęściarzem" Luciano jako pierwszy rozwinął kasyno w Las Vegas. Jego klientami byli także Anthony Spilotro („Mrówka Tony"), Nicky Scarfo, Herbert Blitzstein („Gruby Herbie"), Phil Leonetti, Frank „Lewus" Rosenthal, Jamiel „Jimmy" Chagra i wielu innych. Bronił również mordercy sędziego sądu federalnego Johna H. Woodsa w głośnym procesie.