Nie wojna, nie kryzys, ale odwrócenie się od własnego państwa powoduje, że tracimy bezpowrotnie najcenniejszy z kapitałów – kapitał ludzki. Według różnych danych na emigracji przebywa obecnie 2,1–3,2 mln Polaków. Te pierwsze dane podaje Główny Urząd Statystyczny, ale są to wyłącznie liczby na podstawie deklaracji zebranych podczas spisu powszechnego, nieuwzględniające migracji sezonowych, które często przeradzają się w dłuższe pobyty. Dlatego też bliższe prawdy wydają się dane Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD – Organization of Economic Co-operation and Development), które podają liczbę o ponad 1 mln wyższą niż w oficjalnych statystykach rządowych.

Szacunki OECD dotyczą także osób, które wprawdzie urodziły się w naszym kraju, ale mieszkają za granicą. Polacy są więc już piątym pod względem liczby emigrantów krajem, którego mieszkańcy wyjeżdżają docelowo do jednego z państw OECD. Wyprzedzają nas tylko Meksykanie, Chińczycy, Brytyjczycy czy obywatele Indii. Nie ma okupacji, gospodarczo wiedzie nam się nie najgorzej, a Polacy stali się narodem, który hurtowo ucieka z własnej ojczyzny.