Rezydencja w luksusowej zamkniętej rządowej dzielnicy Koncza Zaspa, porsche cayenne, ubrania Louis Vuitton, Prada i innych światowych marek, operacje plastyczne za kilkadziesiąt tysięcy dolarów – wyliczał ukraiński portal From-ua profity obecnej minister zdrowia Raisy Bohatyriowej, wieloletniej numer dwa w Partii Regionów, dzielnie trzymającej się przy władzy także za czasów prezydentury Wiktora Juszczenki, który zrobił ją nie byle kim, bo szefową Rady Narodowego Bezpieczeństwa i Obrony. Dziennikarzy zastanowiło skąd liczony w milionach dolarów majątek u urzędniczki, z doskonałymi co prawda jak na Ukrainę oficjalnymi zarobkami, ale liczonymi bądź co bądź w dziesiątkach tysięcy dolarów, a nie milionach rocznie. Jak przekonują, to efekt „rodzinnej współpracy" zajmującej się zdrowiem minister i jej synów – właścicieli zakładów farmaceutycznych dostarczających leki do państwowych placówek.

W 2012 r. wybuchł wielki skandal, kiedy okazało się że dostarczana na rynek szczepionka przeciw żółtaczce, produkowana przez firmę należącą do syna minister zdrowia, zakupiona ze środków kierowanego przez nią ministerstwa, spowodowała śmierć oficjalnie sześciorga, a nieoficjalnie kilkudziesięciorga dzieci. Na dokładkę, jak podkreślali dziennikarze stacji telewizyjnej 1+1, która ujawniła skandal, szczepionki dostarczone przez firmę syna minister nie spełniały światowych norm, a wniosek o odroczenie obowiązywania takich norm złożyło premierowi właśnie kierowane przez Bohatyriewą ministerstwo. Kiedy sprawa stała się głośna, na teren fabryki wkroczyli kontrolerzy konkurencyjnego wobec ministerstwa zdrowia nadzoru farmaceutycznego, ujawniając w sumie kilkadziesiąt naruszeń norm przy produkcji zabójczych szczepionek. „Jaki można wysnuć wniosek z raportu nadzoru farmaceutycznego? Kierownictwo zakładu – jeśli informacja w raporcie jest obiektywna, to ostatnie moralne potwory i przestępcy. Przywożą coś do zakładu, nie wiadomo jak i czym preparują, rozlewają to świństwo w ampułki, przy czym doskonale wiedzą co robią, ponieważ fałszują zapisy w dziennikach laboratoryjnych. Potem dostają za to przestępstwo pieniądze z budżetu ministerstwa, którym kieruje matka właściciela tego zakładu. A potem to świństwo, żeby zatrzeć ślady, aplikują dzieciom i w ich żyłach znikają ślady tej niewiarygodnej afery" – komentowały media.

Do kieszeni zapobiegliwej rodziny mają trafiać także niemałe kwoty przekazywane przez międzynarodowe fundacje i instytucje jako wsparcie dla ukraińskiej gospodarki, a wszystko to dzięki mężowi pani minister – Ihorowi Bohatyriowowi, działającemu w kierownictwie rządowego Ukraińskiego Funduszu Wspierania Przedsiębiorczości, zawiadującego tymi pieniędzmi. Z osobą Ihora Bohatyriowa media nad Dnieprem wiązały aferę z budową przez firmę Ukrenergo, kierowaną przez jego syna Ihora, linii energetycznej z elektrowni atomowej w Równem na zachodzie Ukrainy do Kijowa. Pieniądze wyłożone przez zachodnie instytucje finansowe – bagatela 200 mln euro – rozpłynęły się bez śladu.

Rządowe stanowiska zajmowane przez Bohatyriową miały pozwolić jej synom przejąć także kilkaset hektarów atrakcyjnej ziemi w Kijowie i dwie fabryki farmaceutyczne działające w stolicy.

Wielka kasa głównego rusyfikatora

Minister oświaty Dmytro Tabacznyk powszechnie uważany jest za głównego rusyfikatora Ukrainy. Krytycy zarzucają mu usuwanie języka ukraińskiego i historii Ukrainy z programów szkolnych, zastępowanie nauki o ukraińskich postaciach historycznych sowieckimi i rosyjskimi, czy likwidację szkół ukraińskich i wymuszanie posyłania przez rodziców dzieci do szkół rosyjskojęzycznych. Tabacznyk jednak nie byłby typowym politykiem ze szczytów ekipy Janukowycza, gdyby poprzestał na wpychaniu współobywateli w ręce Putina.

Ukraińskie media szczegółowo prześledziły sieć powiązań kontrowersyjnego ideologa „ruskiego świata" z firmami wyciągającymi z budżetu państwa dziesiątki milionów dolarów. Jak podkreślają, w kwestii wzbogacenia się wypracował idealny schemat „przykrycia" – oficjalnie wszelkie interesy rodzinne prowadzi brat ministra Michaił, którego majątek szacuje się na przeszło 40 mln dol. A w ministerstwie jest na czym zarabiać. Przetargi na zakup szkolnych autobusów, zlecenia na druk szkolnych podręczników, wynajem i sprzedaż nieruchomości, to ogromne pole do popisu.