Jak pisze Adam LeBor w książce „Tower of Basel: The Shadowy History of the Secret Bank that Runs the World” (Wieża z Bazylei: historia sekretnego banku, który rządzi światem”), co miesiąc w niedzielny wieczór o godzinie 19 w okrągłym wieżowcu obok dworca kolejowego w Bazylei przy Centralbahnplatz 2 odbywają się spotkania 18 szefów największych banków centralnych świata. Dyskusje trwają godzinę, półtorej. Chociaż naprawdę ważne informacje wymienia się już po spotkaniu, w czasie kolacji, która trwa aż do godziny 23. Gubernatorowie są informowani o poufności tych spotkań. Szwajcarskie władze nie mają bowiem jurysdykcji nad budynkiem BIS (Bank for International Settlements – Bank Rozliczeń Międzynarodowych). 

Z punktu widzenia prawa jest on jak ambasada obcego państwa (jeżeli władze albo ich organy chcą wejść do budynku, muszą uzyskać pozwolenie szefa banku). Korespondencja banku BIS, podobnie jak poczta dyplomatyczna, nie może być otwierana. Bagaży wyższych rangą przedstawicieli banku nie wolno przeszukiwać. Bank ma własny schron odporny na bombardowania i wewnętrzną placówkę medyczną.