Jako że jestem wielkim fanem cyklu komiksowego Thorgal, niezmiernie ucieszyła mnie ogłoszona w połowie zeszłego roku decyzja wydawnictwa Le Lombard, dotycząca zmiany na stanowisku głównego scenarzysty serii. Co prawda nie doczekaliśmy się powrotu nieodżałowanego Jeana Van Hamme, ale przynajmniej losami Thorgala, Aarici, Jolana czy Kriss de Valnor nie będzie zajmował się dłużej Yves Sente, człowiek który w moim mniemaniu spowodował, że jedna z najlepszych serii komiksowych w historii zabrnęła w ślepa uliczkę. Ostatni opublikowany tom głównej serii był po prostu fatalny, a serie poboczne, które początkowo dawały szansę na odświeżenie całego cyklu i rozbudowanie wielu ciekawych wątków, z czasem także zaczęły tracić na atrakcyjności. Niestety „Czerwona jak Raheborg”, piąty już zeszyt poświęcony Kriss de Valnor, został jeszcze napisany przez Sente. Posiada więc wszystkie wady komiksów jego autorstwa. Scenarzysta mnoży niepotrzebne wątki, brnie w stronę wielkiej polityki, nie radzi sobie z dialogami. Akcja nieustannie się rwie i zwyczajnie nie jest wciągająca. Nie przekonuje mnie także do końca kreska De Vity, która efektownie wygląda jedynie na okładce.