Premier rządu postawiła sobie za cel podniesienie wszystkim obywatelom wynagrodzeń. Powiedziała, że „powinniśmy czuć Zachód we własnej kieszeni”, że „Polacy powinni zarabiać wreszcie tak jak na Zachodzie”. Cel jest do osiągnięcia, bo już raz nasze wynagrodzenia dzięki ustawie Wilczka, która uwolniła pracę i przedsiębiorczość w Polsce, niemal w mgnieniu oka wzrosły z kilkunastu do kilkuset dolarów. Rządzący tylko przywrócili w naszym kraju naturalny system tworzenia społecznego dobrobytu, wynikający z wolności pracy obywateli. Po półwieczu praktykowania w gospodarce metod podobnych do miczurinowskich metod uprawy roślin południowych było wiadome nawet politykom, że władza powinna działać jak lekarz –przede wszystkim nie szkodzić.

Powszechny społeczny dobrobyt można osiągnąć tylko w jeden sposób. Rządzący zapomnieli o nieprawdopodobnym w skali świata sukcesie polskiego społeczeństwa, które było zbiorowym autorem największego cudu gospodarczego końca XX wieku na naszym globie. Jego źródłem było przywrócenie wolności działania, czyli wolności gospodarczej. W jednej chwili rządzący przekreślili oraz unieważnili swoje dziedzictwo w postaci ton formularzy i pozwoleń. Zaprzestano po prostu niszczenia pracy polskiego społeczeństwa. Nigdy dotąd w historii ostatniego wieku Polacy nie korzystali z takiej wolności ekonomicznej. Zrobili z niej błyskawiczny użytek, zakładając w zapierającym dech tempie blisko dwa miliony firm. Wiara we własne siły oraz wyzwolona z urzędowej mitręgi tradycyjna pracowitość naszych obywateli niemal z kosmicznym przyspieszeniem odmieniły oblicze i pozycję Polski w Europie oraz świecie bardziej niż jakiekolwiek polityczne negocjacje.