Problem z wolnym rynkiem jest taki, że nie zapewnia dużo przyzwoicie płatnych, stabilnych miejsc pracy dla szeroko rozumianych intelektualistów: literatów, naukowców, malarzy, aktorów, muzyków. A to dlatego, że masy nie są zainteresowane produktami ich pracy. Tak było od początków cywilizacji. Dlatego na przykład Fryderyk Chopin, nawet gdy był u szczytu sławy, musiał dorabiać dając lekcje gry na pianinie, a Juliusz Słowacki nie utrzymywał się z pisania, tylko z gry na paryskiej giełdzie.
Wolny rynek po prostu upokarza intelektualistów, bo jak inaczej nazwać sytuację, gdy producent musztardy przez miesiąc zarabia więcej niż większość dobrej klasy poetów przez całe życie. Kiedy w zeszłym roku przedstawiciele państwowych orkiestr protestowali przeciwko niskim zarobkom wykazywali, że są niższe od pensji w sieci tanich supermarketów Biedronka. Podkreślali, że pracownik Biedronki ma „kilku tygodni szkolenia” podczas gdy oni „uczą się kilkanaście lat i na bieżąco ćwiczą”.