Przychodzi nam do głowy świetny pomysł na biznes. Ma potencjał, dobrze rokuje, wypełnia rynkową niszę. Oczami wyobraźni widzimy, jak na nasze konto bankowe zaczyna płynąć strumień zarobionych dzięki niemu pieniędzy. Co prawda nieco krucho wygląda nasz kapitał na rozkręcenie interesu, ale od czego są dotacje, przecież w nowym budżecie na lata 2014–2020 Unia Europejska wygospodarowała niemało środków na wsparcie przedsiębiorców, szczególnie małych i średnich. Wystarczy napisać perfekcyjny wniosek i startujemy. Niestety, dobry pomysł i złożenie odpowiednich dokumentów to nie wszystko, pozostaje jeszcze kwestia wkładu własnego.
Unia Europejska nie jest instytucją charytatywną i prawie nigdy nie wykłada na wspieraną inwestycję całej potrzebnej do jej skutecznej realizacji kwoty. Niezależnie od tego, czy o dotację ubiega się jednostka samorządowa czy prywatny przedsiębiorca, aby ją otrzymać, musi zainwestować własne pieniądze. Problem ten musimy uwzględnić jeszcze na etapie planowania projektu. Zgodnie z definicją zapisaną w dokumentacjach konkursowych wkład własny jest to „określona w umowie o dofinansowanie projektu albo decyzji część nakładów ponoszonych przez beneficjenta na jego realizację, niepodlegająca zwrotowi”.