Jak liść na wodzie

Na tej stronie nie może zabraknąć dobrej strawy dla ducha. O czym jest tak książka? Nie sposób odpowiedzieć jednym zdaniem. To kolejne wznowienie po 25 latach od premiery. Ponad 20 mln sprzedanych egzemplarzy świadczy o tym, że jednak ta książka o czymś opowiada. Co ciekawe, pierwsze wrażenie nie jest piorunujące. To uczucie nadchodzi dopiero później. Mogę je porównać do spa dla umysłu, gdzie autor krok za krokiem dotyka każdego obszaru życia. Robi to w sposób naturalny, nie moralizuje, nie narzuca i nie zadaje nachalnych „otwierających”, samorozwojowych pytań. Książka jest złożona z wielu krótkich rozdziałów, które czyta się jak impresje, jak kolejne osobiste rozmowy przy kawie z autorem – kimś znajomym, bliskim i mądrym. To żywe spotkania w poczuciu bezpieczeństwa i szacunku autora do czytelnika. Opowiada on o swoich przemyśleniach i własnych doświadczeniach, barwiąc je historiami z sesji terapeutycznych. Od tej książki nie można się oderwać. Jest jak bezpieczny azyl, a jednocześnie porusza głęboko ukryte struny. Czytelnik wstępuje na drogę rzadziej przemierzaną. A to przynosi całą gamę wrażeń i myśli. Niezapomniane doświadczenie.

Autor jest amerykańskim lekarzem. W książce nie ma nic z płytkiej poradniczej i euforycznej „amerykańskości”. Jest też psychiatrą i neurologiem, a nie da się znaleźć żadnej naukowej nowomowy. Nie gustuję w książkach o duchowym rozwoju, ponieważ nie wydaje mi się, by ktokolwiek był w tych sprawach wystarczająco kompetentny. Tę jednak stawiam na półce z najważniejszymi doświadczeniami wewnętrznymi, zainspirowanymi przez człowieka, którego obdarzyłam największym szacunkiem. MAU