Niezbyt daleko i dawno, bo w 1998 r., turecki sąd skazał na 10 miesięcy więzienia pewnego obiecującego polityka opozycji. Nie poszło jednak o kryminalne przestępstwa, ale o poezję – prokuratura postawiła zarzut, a sąd uznał winę polegającą na wygłoszeniu fragmentu wiersza, w którym była mowa o meczetach. W polskich realiach to jakby aresztować za deklamacje Słowackiego, bo autor strof Ziya Gökalp nie jest w Turcji żadnym poetą wyklętym, drukowanym na powielaczach, ale czcigodnym klasykiem z kanonu lektur szkolnych, a do tego ideowym mistrzem Mustafy Kemala Atatürka.

Historyjkę tę poświęcam wszystkim, którzy chłoną lamenty nad tureckim odwrotem od demokracji dokonanym przez aktualnego prezydenta Turcji, zwłaszcza że owym więzionym za wierszyk politykiem był Recep Tayyip Erdogan. Co gorsza, nikt z załamujących ręce nie sili się na uczciwe wyjaśnienia, zastępując analizy mętnym bełkotem o populizmie.