Nareszcie! Chyba właśnie osiągnęliśmy wszystko, o co bez skutku zabiegały tabuny naszych największych polityków i dyplomatów, przez dekady czapkujących i wycierających kolana u klamek europejskich salonów. A przecież próbowali i tak, i owak, lecz zawsze bez skutku, bo choć się stroili w piórka bardziej paryskie od paryżan, zawsze kończyło się na protekcjonalnej sugestii, że wprawdzie ich starania są usilne, ale wciąż niedostateczne, bo nasza siermiężna europejskość wciąż nie trafia w sedno.