lanując powstanie ICRA jako podmiotu niezależnego od banku, założyliśmy, że konflikt interesu pośrednika kredytowego spowoduje stopniowe ograniczanie znaczenia tego modelu. Pośrednika wiąże umowa agencyjna z bankiem, więc formalnie reprezentuje on i działa na rzecz instytucji finansowej i jest także przez nią wynagradzany. Dziś gołym okiem widać, że wadliwa architektura rynku finansowego pozbawia małe firmy realnego wsparcia przy budowaniu relacji z bankami. Sprzedawcy produktów finansowych w bankach, nazywani niepoprawnie „doradcami klienta”, to zamierzona niespójność, mająca na celu sugerowanie klientowi, że osoba ta działa na jego rzecz. Prawda jest inna. Z formalnego puntu widzenia na pierwszym planie jest interes banku.