rozmawia Jolanta Gajda-Zadworna

Czuje się pan bohaterem masowej wyobraźni?

Absolutnie nie. I mam nadzieję, że żyjemy w czasach, w których istnieje spory dystans do tego, co wyprawiają aktorzy.

A jednak Tomasz Kot na co dzień jest obecny w domach milionów ludzi. Rozpoznają pana?

Rozpoznawalność nie musi się przekładać na współtworzenie masowej wyobraźni. Nie myślę w ten sposób o sobie. I proszę mi wierzyć, poza planem jestem zwyczajnym człowiekiem.

Z taką twarzą?

Niełatwo się ukryć przy prawie dwóch metrach wzrostu. Niezależnie od tego, jak bardzo chciałbym, zawsze wystaję o głowę z tłumu. Na szczęście nie prowadzę zbyt bujnego życia towarzyskiego. Zaliczam każdą „swoją” premierę i obowiązkowy bankiet po niej, ale poza tym nie „bywam”. Jestem skupiony na pracy, rodzinie. Popularność nie ma więc szans mnie stłamsić, przemielić.