Wzorem kolegów z SLD, którzy – by poprawić notowania – sięgają po ponętną niegdyś tancerkę go-go i uczestniczkę „Top Model” Martę Szulawiak, szef Ruchu Poparcia Siebie Samego, zaprasza na wyborcze listy Liroya. To dobry ruch. Liroyowi albumu dobrego od lat się nie nagrało, rzucał on karierę i do niej wracał. Miał być polskim Larrym Flyntem – nie wyszło, został celebrytą. Gdy zostanie politykiem, cienkim głosem zaśpiewa swą piosenkę: „Powiedz, jak tu się nie wk... ć, kiedy tylu ch... wkoło/Kiedy władza tego kraju przypomina zoo”.

Kto jeszcze mógłby się znaleźć na liście Palikota? Może Radosław Majdan? Za chwilę były bramkarz i były Dody znów będzie miał swoje pięć minut. Zbliża się wielki dzień, w którym światu dane będzie poznać zapach RM. Flakonik perfum Majdana ma być nieco tańszy od linii zapachów Davida Beckhama. Panie Radosławie, jak o tym słyszę, odzywa się we mnie Wujek Dobra Rada. Po pierwsze, mierzyłbym raczej w klientów pachnących Brutalem. Po drugie, skoro nie chciał pan mieć marki Giorgio Majdani, to może Rado Majdanne? Przecież i tak nie sili się pan na oryginalność.

W Trójce trwają właśnie przesłuchania do kolejnej edycji konkursu „Pamiętajmy o Osieckiej”, w którym młodzi mierzą się z muzyczną interpretacją jej poezji. A tu – ni stąd, ni zowąd, raper Proceente wziął na warsztat jej tekst z piosenki z genialnego filmu „Małżeństwo z rozsądku” Barei. Daniel Olbrychski śpiewał w nim: „Tak bardzo zmienił się świat, bo mamy już system rat”. Teraz Proceente rapuje: „Dziś bardzo zmienił się świat, bo płacimy ten podatek VAT”. Hmm, Osiecka wiecznie żywa.

Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym” – tą piosenką mogli się  koncertowo pożegnać  Grzegorz Markowski i Perfect. Ale nie chcieli zejść ze sceny niepokonani i graja dalej. Bynajmniej to nie tylko polska przypadłość. Świat z przebojami sprzed lat objeżdżają wszyscy. Dopiero co u nas był Robin Gibb, za chwilę – 15 czerwca w Warszawie – pierwszy raz wystąpi Ringo Starr. Niektórzy artyści myślą, że są jak wino. Ale jak mawia mój przyjaciel – nie wszystkim służy leżakowanie.

Ze sceny zejść nie jest łatwo. Widać to po George'u Michaelu, który pożegnał się z fanami trasą sprzed czterech lat, a już powrócił do grania. Najpierw katując skądinąd świetny numer New Order „True Faith”, a teraz obiecując symfoniczne wcielenie (w pewnym wieku wszyscy chcą być symfoniczni) podczas wrześniowego otwarcia stadionu we Wrocławiu. Panie Jurku Michale, niech pan nie idzie tą drogą co Sting. Ten symfonicznie smęci 18 czerwca na stadionie w Gdańsku.