Premier jeździ otwierać obserwatoria astronomiczne przy szkołach i uruchamia kolejne kampanie – jak ta przeciwko kibolom – w ramach których dzielnie walczy ze stwarzanymi na potrzeby tychże kampanii problemami. Jarosław Kaczyński zjawia się na spotkaniu u prezydenta Komorowskiego i nawet podaje mu rękę, co staje się wydarzeniem niemal równie doniosłym, jak sama wizyta Baracka Obamy. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że zaczyna się kampania wyborcza. Warto zatem przyjrzeć się, jak na niespełna pięć miesięcy przed decydującą bitwą wyglądają zasoby obu politycznych armii.

Nie rozstrzygając przed czasem o wyniku starcia, warto przypomnieć sobie grunwaldzką bitwę 1410 r. (i nie jest to bynajmniej aluzja do „dziadka w Wehrmachcie”). Krzyżacy mieli wprawdzie mniej wojska niż strona polsko-litewska, ale byli przekonani o swojej przewadze. Mieli wszak w obozie wybitnych rycerzy z Europy Zachodniej, ciężką jazdę i artylerię. Mało tego, w trakcie bitwy byli w pewnej chwili tak pewni zwycięstwa, że w którymś momencie zaintonowali pieśń triumfalną „Crist ist entstandin”. Jak się to dla nich skończyło – wszyscy wiemy.