No dobra, Paweł, z frankiem zrobiłem, jak mówiłeś.
I bardzo dobrze. Zrobiłem monitoring netu. Nawet prawicowcy przyznają, że w tej sprawie miałeś rację: faktycznie, nie masz wpływu na kurs. To wielki sukces. Z tym że pamiętaj: akurat tym razem przypadkiem powiedziałeś prawdę, ale nie rozkręcaj się w tę stronę. Jak byśmy wyglądali, gdybyśmy ciągle mówili prawdę?

Bylibyśmy w d…, wiem. Ale mówiłeś, że tak, jak zrobiłem z frankiem, że nic nie mogę, to dobra taktyka i że już ją kiedyś stosowaliśmy.

A pamiętasz swoją konferencję sprzed paru lat, kiedy tak fajnie rozłożyłeś ręce i powiedziałeś: „No, jak coś jest niemożliwe, to jest niemożliwe”?

Jasne, że pamiętam. To rozłożenie rąk ćwiczyłem dwie godziny przed lustrem.
No właśnie. I teraz jesteś w tej dobrej sytuacji, że najważniejsza jest gospodarka światowa, a tu nic od ciebie nie zależy. Zapytają cię o rating Polski – rozkładasz ręce i mówisz, że to nie ty. O wygibasy Ameryki – nie twoja brocha. Nawet o stan budżetu – też możesz uczciwie powiedzieć, że nie całkiem twoja sprawa, skoro rodacy nie chcą płacić tyle, ile powinni. Ale zawsze musisz dodawać, że robisz, co możesz.

Myślisz, że to się nie zgrało?
Donek, zbadaliśmy nastroje frankowych, którzy na ciebie głosowali. Wychodzi, że są ci wdzięczni, iż tak uczciwie i jasno stawiasz sprawę. Ciekawe, czy jakbyś im podał sznur, żeby się powiesili, to też by ci dziękowali?