Baza ostatniego ratunku
Z Agnieszką Polanowską z Zespołu Dokumentacji Historyczno-Filmowej Filmoteki Narodowej rozmawia Jolanta Gajda-Zadworna
Półki pełne teczek wywołują emocje. Wypchane dokumentami sprzed lat sugerują kopalnię tajemnic. Czasem niewygodnych. Czy tak jest w tym przypadku?
Zespół Dokumentacji Historyczno-Filmowej FN, w którym się znajdujemy, jest rzeczywiście kopalnią często niezwykle intrygujących informacji, ale są one dostępne dla każdego. Nie trzeba specjalnych przepustek, by się z nimi zapoznać.
Były jednak wśród nich materiały, które zainteresowały IPN?
Tak, dokumenty z czasów współpracy Zbigniewa Nienackiego z służbami bezpieczeństwa. Można o niej przeczytać m.in. w biografii pisarza, która ukazała się kilka lat temu. Także o serii oszczerczych artykułów stworzonych na zlecenie UB. Ukazywały się one w 1957 r. w „Głosie Robotniczym”. Zbigniew Nowicki (prawdziwe nazwisko autora – przyp. red.) podpisywał je innym pseudonimem – Ewa Połaniecka. Podstawą tych tekstów stały się okrojone i spreparowane akta bezpieki, a obiektem ataku tytułowy bohater cyklu kpt. Stanisław Sojczyński ps. Warszyc, żołnierz podziemia, a po wojnie dowódca antykomunistycznej organizacji.