Po latach historycy piszący dzieje kampanii wyborczej PO mogą być zaskoczeni. Donald Tusk był  przekonany, że Polacy są zachwyceni jego rządami, a licytację z opozycją należy prowadzić, wyliczając długą listę osiągnięć w modernizowaniu Polski. To doradcy: socjologowie, marketingowcy wytłumaczyli mu, że zachwyt Polaków nad czteroletnim dorobkiem jego rządu jest więcej niż umiarkowany. Powoływali się na badania społecznych nastrojów. Należy mówić raczej o tym, czego się nie zrobiło, biorąc na siebie rolę krytycznego recenzenta własnych rządów – tłumaczyli. Ludzie z otoczenia Tuska nie wierzyli tak dalece tej tezie, że zamówili kolejne badania. Ale wyniki były identyczne jak poprzednie.

Tak powstało hasło „Polska w budowie”. I instrukcja dla polityków PO, aby się nie chwalili, nawet podkreślali trudności. Aby występowali w roli lekarzy, którzy z zatroskanymi minami opowiadają, że choroba jest długa, a wyzdrowienie niepewne. I oto rządzący przejęli rolę opozycji.