Nie sądzę. Można raczej zastanawiać się, dlaczego był tak mały. Zaskoczeni wyborcy chyba jeszcze nie do końca wierzą w to, co się stało. Bo tak czarnego początku drugiej kadencji rządów Donalda Tuska nikt się raczej nie spodziewał, choć po exposé i ministerialnych awansach należało się chyba zawczasu przygotować na twarde lądowanie. W końcu to, co się rządowi najlepiej udaje, to podwyższanie podatków.

Co w tej sytuacji robi premier? Zaprasza wszystkich na bal.

Bo jak inaczej nazwać zorganizowanie kolejnej studniówki kolejnego rządu Donalda Tuska? Codziennie w telewizorze premier się uśmiecha, premier pyta z troską, premier tłumaczy. Ministrowie maszerują, kamery filmują. Żadnych problemów, żadnych krytycznych uwag.

A wszyscy tacy zapracowani. Co z tego, że Tusk ze swoimi ministrami spotyka się w każdy wtorek? Przecież miłej konwersacji nigdy nie jest za wiele. I mieliśmy taki piękny tydzień z okładem. Bo jak jest bal, to nie słychać gwizdów ani protestów. Premier przykrył swoich ministrów i znowu uznał, że... wystarczy być.