Wojciech Bonowicz
Bajki Misia Fisia
Znak

Filozofujące, często abstrakcyjne pointy krótkich historyjek zamknął w ilustracjach wypełniających całe kartki, a jednocześnie niedomkniętych. Wyglądając zza pleców małego Misia Fisia, współautorzy opowiedzieli m.in. o dziewczynce, która zgubiwszy się, zamiast rodziców musiała zacząć słuchać lasu, lwie pożerającym innych, by przez chwilę nie być w środku pustym lub kobiecie zalewającej się łzami z powodu różnych butów na nogach, bo przecież „buty są człowiekowi najbliższe". Już z tych przykładów widać, że formuła dziecięcej książeczki bywa zwodnicza. Czasem skrywa spostrzeżenia, do których trzeba dorosnąć.