Poemat nosi tytuł „Co musi zostać powiedziane" (Was gesagt werden muss) i jest praktycznie politycznym komentarzem do tego, co dzieje się na Bliskim Wschodzie.

Grass ostrzega w nim przed konsekwencjami zbrojnej interwencji Izraela przeciwko Iranowi, co mogłoby doprowadzić do „wymazania z powierzchni ziemi narodu irańskiego". Nie czyni też żadnej tajemnicy, iż jest przeciwny dostawie kolejnej niemieckiej łodzi podwodnej dla Izraela, z której mogą zostać odpalone rakiety w kierunku miejsca w Iranie, „gdzie podobno znajduje się bomba atomowa". Zdaniem Grassa wspierający Izrael Zachód zachowuje się jak hipokryta i czas już najwyższy nazwać rzeczy po imieniu, nawet jeżeli posypią się oskarżenia o antysemityzm.

Konserwatywny „Die Welt" stojący jednoznacznie po stronie Izraela nie waha się twierdzić, że Grass jest „prototypem wykształconego antysemity". Nobliście przypomniano przy okazji, że przez dziesiątki lat milczał o swej przeszłości i dopiero kilka lat temu przyznał, że pod koniec wojny był członkiem Waffen-SS, a jako młody chłopak mieszkający w Gdańsku wierzył w idee nazizmu. Nie zabrakło też informacji, że Grass relatywizuje Holocaust, gdyż w jednym z wywiadów zbrodnie nazistowskie zestawił z rzekomą likwidacją sześciu milionów niemieckich jeńców wojennych w ZSRR. Okazało się, że z niewoli nie powróciło 1,1 mln żołnierzy.

W obronie Grassa stanął wczoraj prof. Hajo Funke, politolog z Wolnego Uniwersytetu w Berlinie. – Pisarz zwraca uwagę jedynie na niewyobrażalne zagrożenia dla pokoju światowego związane z potencjalnym atakiem Izraela na Iran – powiedział.