Po jednej stronie są ci, którzy domagają się rzetelnego śledztwa, dla których to, co się stało 10 kwietnia 2010 r. jest wydarzeniem historycznym o ogromnej wadze. Po drugiej stronie – ludzie, którzy od razu skwapliwie przyjęli wersję oficjalną, a więc rosyjską, lub pozostają obojętni, przekonani, że sprawę trzeba jak najszybciej zamknąć, bo w gruncie rzeczy jest już jasne, że mamy do czynienia z wypadkiem, jakich wiele.

Żeby zrozumieć, jaka jest naprawdę natura tego podziału, a także, jakie ma on znaczenie dla polskiej tożsamości i polskiej państwowości, dobrze jest wykonać prosty eksperyment myślowy. Wyobraźmy sobie, co by było, gdyby w katastrofie lotniczej w analogicznych okolicznościach zginął jakiś inny polski prezydent – na przykład Aleksander  Kwaśniewski, po tym, jak  przyczynił się do zwycięstwa pomarańczowej rewolucji na Ukrainie.