Z życia koalicji

W  Platformie trwają poszukiwania. Tym razem nie zwolenników Grzecha Schetyny, ale gości, którzy chcą przejść do Palikota. Podobno jest ich aż 10. Gdyby zwiali, to Jego Tuskowskość straciłby większość w Sejmie i musiałby albo podlizywać się Palikotowi, albo iść na nowe wybory. Trudna sytuacja? Bez przesady. Arabski zadzwoni, gdzie trzeba, i coś tam załatwi.

Zabawne jest to, że Palikot nie chce byle kogo przyjmować z Platformy. Korzystając ze swoich starych znajomości w regionach, zbiera informacje o ludziach aspirujących do jego partii i zamierza przytulić tylko tych sensownych. Sensowni? W Platformie? U tego Palikota naprawdę za dużo jarają.

Premier Tusk był tak skuteczny w czyszczeniu politycznych konkurentów, że teraz nie bardzo ma do kogo gębę otworzyć. Jak już musi, to ma do wyboru Jana Krzysztofa Bieleckiego, Krzysztofa Kiliana i Hannę Gronkiewicz-Waltz. Pierwszy ma refleks, ale nie refleksje, drugi gada i nie słucha innych, trzecia najlepsza jest w oddychaniu. Rozumiemy teraz, co oznacza sformułowanie „sam pośród swoich".

Rusza rządowa kampania informacyjna w sprawie reformy emerytalnej. Premier i politycy PO będą do niej zachęcać na Facebooku, YouTube, stronie internetowej. Będą też spoty i plakaty, a cała akcja będzie kosztować 3 mln zł. A nie taniej byłoby ruszyć tyłki i pojechać gdzieś w Polskę?

Może i taniej, ale oznaczałoby to kontakt z żywymi ludźmi. A ci tylko narzekają, mają swoje problemy, dopytują o głupoty, a w dodatku czasem brzydko pachną. Facebook to co innego. Można tam kliknąć wyłącznie „lubię to". Innej opcji nie ma.

W  Platformie wszyscy czekają do Euro. Jak wygramy – co jest średnio prawdopodobne – to nastroje się odwrócą i PO przetrwa. Jak przegramy, to zacznie się wielkie knucie i ruchawka na scenie politycznej. Niektórzy widzą Gowina w PiS, inni Schetynę u Palikota. Premier na stałe przeniesie się do sieci, bo w realu nie będzie dla niego miejsca.

Warszawski radny PO Piotr Kalbarczyk jest przedsiębiorcą budowlanym. W tym biznesie nie jest teraz lekko, ale Kalbarczyk radzi sobie wyśmienicie. Zarabia na kontraktach z Narodowym Centrum Sportu, którym rządzą nominanci ministry doktory Muchy, która – tak się składa – też jest z PO. No cóż, wszystkim lepiej nie będzie, to niech będzie przynajmniej niektórym.

Z okazji drugiej rocznicy tragedii smoleńskiej Rosjanie umyli wrak prezydenckiego samolotu. Zaskoczyło to prokuratora generalnego Andrzeja Seremeta . Ale zaskoczyło pozytywnie. – Chyba chcieli dobrze – stwierdził prokurator. W ogóle czystość i porządek to coś, co cieszy obecną ekipę. Spod Pałacu Prezydenckiego sprzątano jeszcze płonące znicze. No dróg może za wiele nie wybudowano, ale te, które są, będą czyściutkie. Higiena przede wszystkim!

Ważne: sprzedaż magazynu „Kaczor Donald" tak spadła, że stał się dwutygodnikiem.

No cóż: ludzie mają dość Donalda. Co się stanie, jak ze sklepów bezpowrotnie zniknie piwo po 1,50 zł, co ma nastąpić już niebawem. Panie premierze: jak żyć?

Z życia opozycji

Pisaliśmy państwu o sposobach „skubania brukselki", jak mówią eurodeputowani PSL, czyli zarabianiu na diecie dojazdowej. To, że posłowie wszystkich partii zasuwają autami do Brukseli czy Strasburga, nie dziwi. Ale, jak twierdzą nasi ludzie, prawdziwym gigantem jest niejaki Jacek Kurski. Eurodeputowani z innych partii podśmiewają się z niego, że w Strasburgu oszczędza on także na noclegach, bo sypia... w samochodzie. Ale to nie ze skąpstwa. Po prostu taką „beemkę", jaką ma Kura, żal na parkingu zostawiać. Strasznie kradną.

Ale nie martwcie się państwo o Kurskiego, niechlujny nie chodzi. Oni w gabinetach prysznice mają, więc spać co prawda nie można, ale już wykąpać się i owszem. A jakieś 300 euro na takim noclegu w aucie się zaoszczędza, więc warto, nie? Pomysł na interes: zaparkować przed europarlamentem przyczepami kempingowymi i wynajmować je deputowanym z Polski. Żądamy tylko 10 proc. z zysków.