Marzec 2012 r., Warszawa, siedziba resortu cyfryzacji, sala konferencyjna. Za stołem siedzą reprezentanci rządu: otoczony grupką doradców minister Michał Boni wraz z wiceszefową resortu edukacji Joanną Berdzik.

Z drugiej strony przedstawiciele zaproszonych na konsultacje firm wydawniczych. Za chwilę rozpocznie się jedna z ich pięciu dyskusji dotyczących projektu roboczo zwanego „cyfrową szkołą". Przedstawiciele rządu prezentują koncepcję e-podręczników. Za dwa lata na uczniów mają czekać gotowe elektroniczne książki do nauki: darmowe, interaktywne, nowoczesne i piękne. Będą interaktywne tablice, surfujący po Internecie nauczyciele, uczniowie z tabletami zamiast książek w tornistrach. Choć brzmi to imponująco, na sali nie ma zachwytu. W końcu odzywa się głos. – Myśmy wszyscy na was głosowali. A teraz przez was zbankrutujemy...