Odnoszę wrażenie, że polityka historyczna obecnego gabinetu leży w gruzach. Mam na myśli stan polskiego muzealnictwa.

Polskie muzea z trudem i powoli, ale jednak wychodzą z kryzysu. Stan krytyczny był efektem wielu czynników, w których odpowiedzialność za ich istnienie spada na wszystkie rządy po 1989 r. Oceny okresów wcześniejszych pozostawiam historykom. Ważne, że braki w finansowaniu, archaiczność systemów organizacyjnych czy też samej działalności programowej powoli są pokonywane. Na przykład czas, gdy dziecko było najmniej pożądanym odbiorcą pracy muzealników, mamy w większości przypadków już za sobą. Faktem natomiast jest, iż nadal mamy sporo do zrobienia.

Są muzea oblegane, ale wiele placówek, często wartościowych, świeci pustkami.