Teatr Telewizji umarł, teatry dramatyczne dogorywają, domy kultury tkwią w nicnierobieniu albo udawaniu, że da się coś zrobić bez funduszy. Polski Instytut Sztuki Filmowej rozdaje pieniądze na „znakomite scenariusze", ale ostatni festiwal w Gdyni był najsłabszy od wielu lat, w literaturze brakuje wydarzeń choćby rangi debiutu Doroty Masłowskiej.

Muzyka poważna cichnie, bo największe orkiestry nie mają na pensje, muzyka rozrywkowa obniża poziom z roku na rok, a jej promotorzy wycofują się z biznesu, zamordowani wprowadzeniem podatku VAT od imprez masowych. W tym samym czasie swoje wydatki na kulturę obcinają kolejne miasta. Galerie w Zamościu zostały wezwane przez wiceprezydenta Tomasza Kossowskiego do tego, by skupiły się na sprzedaży obrazów, a nie na ich eksponowaniu. W Płocku za chwilę trzeba będzie zlikwidować 200-letnią Bibliotekę Zielińskich. Skojarzenia nasuwają się same. Na stronie Towarzystwa Naukowego Płockiego autorzy przypominają: „Dwukrotnie przerwano działalność TNP – po powstaniu listopadowym i w okresie II wojny światowej. Dziś można zadać sobie pytanie: jaki zaborca chce likwidacji Biblioteki Zielińskich?".