Winiarska półkula południowa powinna przeprowadzać proces maceracji. Czy czasem pogoda nie pokrzyżowała winiarzom planów? Mam nadzieję, że nie. Winiarska etykieta jest niezmienna, więc i ja pozostanę wierny własnej. Pierwsze dni wiosny i zazwyczaj pierwsze promienie słońca sprawiają, że otwieram białe wino. W tym roku ciężko o taki zewnętrzny bodziec, tym bardziej że temperatura w lodówce jest zdecydowanie wyższa od tej za oknem. Zaklinam  rzeczywistość. Gorące wnętrze lodówki opuszcza butelka traminera z węgierskiej winnicy Tuzko, która jest własnością włoskiej rodziny Antinori. Wino ma kwiatowy bukiet z delikatnym aromatem owocu liczi, kwasowość dobrze zrównoważoną, ale wyczuwalną, co jest pochodną grubej skórki, jaką charakteryzuje się traminer. Właściwa nazwa szczepu to savagnin blanc, proszę nie mylić z popularnym sauvignon blanc, a traminera proszę nie utożsamiać z popularnym gewürztraminerem. Szczepy różnią się od siebie kolorem gron. Traminer jest biały, a gewürztraminer różowy i jest mutacją gron savagnin rose. Mimo że grona są różowe, z reguły wytwarza się z nich białe wina o charakterystycznym zdecydowanym aromacie owoców liczi, co sprawia, że bardzo łatwo je rozpoznać podczas tzw. degustacji w ciemno.

W trakcie dalszej degustacji traminera zrozumiałem złożoność natury: węgierskie wino może być włoskie, z różowych gron wytwarza się białe wino, lodówka czasami ogrzewa, więc zima może być wiosną.